پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

علی روئین‌تن اظهار داشت: سوال اصلی من این است که ممیزی‌ها بر چه اساسی صورت می‌گیرد و کارشناسانی که تشخیص می‌دهند مردم چه فیلمی ببینند و چه فیلم را نبینند چگونه به این تخصص رسیده‌اند و چه افرادی هستند.

چندی است که منتقدان فرهنگی- هنری از افت کیفی محصولات فرهنگی در حوزه‌های مختلف همچون کتاب، سینما، موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی گلایه دارند؛ البته شاید بحث هنرهای تجسمی به گفته فعالان آن، قدری متفاوت باشد و فعالان این عرصه اگر ویترینی برای ارائه آفرینش‌های هنری خود پیدا کنند حتی قادر به کسب عناوین جهانی هم بشوند. با این حال آن طور که گفته‌های کارشناسان نشان می‌دهد حداقل در حوزه کتاب شرایط چندان خوب نیست، آثار منتشر شده حتی از سوی مترجمان و مؤلفان صاحبنام و با تیراژهای زیر پانصد نسخه در قفسه‌های کتابفروشی‌ها ماندگارند و به چاپ‌های بعدی نمی‌رسند؛ در خصوص چرایی این اتفاق دلایل مختلفی مطرح می‌شود از جمله ترجمه‌های شتابزده که گویا تنها هدفشان ربودن گوی سبقت و بازار از دست دیگر مترجمان و ناشران است، ممیزی‌هایی که سال‌هاست گریبان کتاب و فعالان آن را گرفته، کاهش توان اقتصادی مردم و از سویی مباحثی همچون قاچاق کتاب و کتاب سازی که موجب گلایه فعالان عرصه نشر شده است.

رئیس کمیته فرهنگی، هنری و رسانه کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه توقیف آثار سینمایی در سینمای ایران در قیاس با گذشته روند کاهشی داشته است، گفت: می‌توانیم این آمار را به صفر برسانیم.